O książce: 2017 / "...Trzydziesty siódmy rok zaczął się od opadów śniegu. Śnieg padał – z krótkimi przerwami – przez prawie dwa miesiące, pokrywając ulice, domy, drogi, pola i lasy. Zamiecie i śnieżyce zatrzymały pociągi w innych miejscach. Do oczyszczania dróg wrzucono wojsko i ludność. W styczniu i lutym prawie nie ma słonecznych dni. Na ulicach Moskwy z powodu zasp śnieżnych nie widać żadnych przechodniów, z wyjątkiem może kapelusza jakiegoś szczególnie wysokiego obywatela. Z obawą czekali na wczesną wiosnę i wielką powódź. Nie tylko chłopi. Mieszczanie, którzy nie zapomnieli jeszcze znaków wsi, podnieśli głowy do góry i obserwując nisko pełzające chmury, próbowali przewidzieć przyszłe żniwa, a nawet możliwe zmiany w życiu kraju…»